وقتی افراد موهای خود را از دست می دهند، می تواند به طور چشمگیری بر زندگی آنها تأثیر بگذارد؛ از جمله ارتباطات، شغل و اعتماد به نفس آنها. البته نکته امیدوارکننده این است که آنها گزینه هایی برای درمان، جایگزینی و ترمیم موهای خود دارند، هر چقدر هم که مو از دست داده باشند؛ یکی از این گزینه ها کاشت مو است. افرادی که متقاضی کاشت مو هستند بهتر است در ابتدا در مورد این روش و اصطلاحات مورد استفاده مانند گرافت مو و بانک مو آشنا شوند و سپس با یک متخصص پوست و مو مشورت کنند تا ببینند که کاندید مناسبی برای پیوند مو هستند یا خیر. هر جلسه کاشت مو با توجه به ناحیه طاسی و تعداد موهای پیوند شده ممکن است بین دو تا هشت ساعت طول بکشد.
ریزش مو ممکن است به دلیل الگوی طاسی مردانه باشد (که به عنوان آلوپسی آندروژنتیک شناخته می شود) یا التهاب پوست سر، صدمات ناشی از سوختگی، جراحی یا تصادفات رانندگی که ممکن است در مناطقی از سر ریزش دائمی ایجاد کند که با کاشت مو درمان می شود. ریزش مو به دلایل ژنتیک، بیماری یا الگوی طاسی معمولاً روی خط رویش مو یا تاج سر تأثیر می گذارد. تکنیک های مختلفی برای کاشت مو وجود دارد که همگی یک روش جراحی شامل برداشت فولیکول های موی سالم از منطقه اهدا کننده و پیوند آنها به منطقه طاس یا دچار ریزش می باشند. کاشت مو درمانی برای ریزش مو نیست و از روند آن جلوگیری نمی کند، اما در صورت وجود فولیکول های سالم و تراکم کافی می توان در نواحی طاس سر موهایی با رشد طبیعی و دائمی پیوند کرد.
گرافت مو چیست؟
موها همیشه در گروه های 1، 2، 3 یا حتی 4 تار مو رشد می کنند که از فردی به فرد دیگر متفاوت اند، این گروه بندی ها به عنوان گرافت شناخته می شوند که با رشته های جداگانه مو متفاوت هستند. به طور متوسط هر فرد در هر گرافت 2 مو دارد، تعداد مو در هر گرافت تراکم آنها را مشخص می کند. هنگام انجام کاشت مو گرافت به گروهی از فولیکول های مو گفته می شود که از ناحیه اهدا کننده برای پیوند برداشت می شوند. در حین کاشت مو، گرافت ها معمولاً از ناحیه اهدا کننده واقع در پشت سر برداشته می شوند و در یک منطقه طاس پیوند می شوند. گرافت ها را می توان از هر نقطه بدن گرفت، اما پشت پوست سر به دلیل حجم بالای فولیکول های مو که در آن منطقه جمع شده اند و تحت تأثیر روند طاسی قرار ندارند، ناحیه استخراج خوبی ایجاد می کند.
جراحان متخصص با توجه به روش کاشت مو مقدار کمی از بافت سالم را برداشته و بدون آسیب رساندن برای پیوند آماده می کنند. هدف انتخاب مقدار کمی از بافتیست که می تواند مو را رشد دهد و آن را به ناحیه ای از پوست سر که این قابلیت را ندارد، پیوند بزنند. بافت حاوی مو را می توان به صورت یک نوار (در روش های قدیمی تر مانند FUT) یا به صورت هر واحد (در روش های جدید مانند FUE) از ناحیه اهدا کننده خارج کرد. فناوری، ابزارها و روشهای جراحی اندازه و شکل گرافت مو را تعیین می کنند. برای برداشت گرافت می توان از ابزارهای مختلفی استفاده کرد، به عنوان مثال معمولا از چاقوی جراحی، پانچ یا میکروموتورهای اتوماتیک استفاده شود. یک گرافت منفرد بسته به اندازه لوله ممکن است 2 تا 15 تار مو برداشت کند، گرافت شکاف دار (slit) ممکن است شامل 4 تا 10 تار مو باشد و گرافت نواری پیوند بسیار طولانی تر تا 40 تار مو دارد.
اهمیت سلامت گرافت مو
مهم ترین نکته در نتیجه و ماندگاری کاشت مو زنده ماندن گرافت مو در طول جراحی می باشد که متأسفانه عوامل زیادی می توانند مانع این امر شوند.
کمبود آب بدن: طبق چندین مطالعه، گرافت ها می توانند حدود 16 دقیقه در یک محیط خشک قبل از مرگ زنده بمانند؛ ذخیره آنها در محلول مایع مانند محلول نمکی کمک می کند.
دما: سرد نگه داشتن واحدهای فولیکولی به جلوگیری از آسیب کمک می کند.
اکسیژن: وقتی واحدهای فولیکولی از ناحیه اهدا کننده جدا شوند، اکسیژن از آنها گرفته می شود و وقتی این اتفاق برای مدت طولانی رخ دهد، دیگر عملکرد صحیحی نخواهند داشت.
در روش های قدیمی پس از برداشت گرافت مو از ناحیه اهدا کننده، این بافت ها در محلول مخصوص نگه داری می شدند و پس از آماده سازی ناحیه گیرنده به آن پیوند می شدند که به دلایل گفته شده احتمال آسیب به گرافت ها وجود داشت. در روش جدید کاشت مو مستقیم نیاز به نگهداری گرافت ها نبوده و مستقیما پس از برداشت در برش های آماده شده از قبل در ناحیه گیرنده قرار می گیرند. در واقع این عامل مهمترین تفاوت کاشت مو به روش میکروفیت با سایر روش ها می باشد که از اسیب به فولیکول ها جلوگیری می کند و تراکم بیشتری را نتیجه می دهد.
چه چیزی تعداد گرافت های مورد نیاز را تعیین می کند؟
به چند پیوند مو نیاز دارم؟ این یکی از اولین سوالاتی است که برای بیماران پیش می آید و معمولاً پاسخ های متفاوتی را از کلینیک ها و وب سایت های مختلف دریافت می کنند. پاسخ مناسب به این سوال فقط زمانی قابل تعیین است که یک جراح متخصص کاشت مو نوع مو و تراکم موهای بیمار را در ناحیه اهدا کننده و منطقه طاس سر وی ارزیابی کند.
تعداد واقعی گرافت های مورد نیاز هر بیمار به عوامل مختلف زیر بستگی دارد:
• درجه ضخامت موهای بیمار
• میزان ریزش موها
• وسعت مناطق طاسی
• کیفیت مو در ناحیه اهدا کننده
• روش کاشت مو
• پیش بینی ریزش مو در آینده
• بودجه
تعداد و تراکم مو با توجه به نژاد متفاوت است و با افزایش سن کاهش می یابد. کسی که دارای ریزش کامل موی مردانه است ممکن است به هزاران گرافت نیاز داشته باشد اما کسی که موهای کم پشتی دارد اما کاملا طاس نیست، به تعداد کمتری گرافت مو نیاز دارد. در جلسه مشاوره ابتدایی پزشک تمام این عوامل را بررسی کرده و میزان گرافت موی مورد نیاز بیمار را محاسبه می کند، در طرف دیگر بیمار نیز باید سابقه پزشکی خود را کاملا بیان کند و سوالات خود در مورد روند کاشت مو بپرسد. با اهداف واقع گرایانه برای این روش آماده باشید اما به خاطر داشته باشید که بیماران از نتایج خود خوشحال می شوند و شما نیز می توانید به طور بالقوه این کار را انجام دهید.
بانک مو چیست؟
تمام گرافت ها از یک منطقه اهدا کننده که دارای موهای پرتراکم و سالم می باشد، به نام بانک مو برداشت می شود. در بیشتر مواقع بانک مو پشت سر فرد متقاضی می باشد، اما در صورتی که موهای کافی در این قسمت وجود نداشته باشد ممکن است مو از قسمت های دیگر بدن مانند سینه یا پاها نیز گرفته شود. برخلاف موهای جلوی سر، موهای پشت سر و قفسه سینه به صورت ژنتیکی در مقابل ریزش مقاومند، این بدان معنیست که وقتی یک گروه فولیکول مو را برداشت و درجای دیگر پیوند کنید، آن مو نمی ریزد. در انتخاب بانک مو علاوه بر مقاومت در برابر ریزش مو، عواملی همچون ضخامت، تراکم مناسب، رنگ و سرعت رشد نیز تاثیر بسیاری دارد. در صورتی که بانک موی مناسب توسط پزشک تشخیص داده شود، می توان گفت نیمی از راه کاشت موی موفق طی شده و با توجه به مهارت پزشک و مراقبت های بعدی نتیجه خوبی بدست خواهد آمد.
اگر بانک موی فرد متقاضی ضعیف باشد، انجام کاشت مو به نظر پزشک و شرایط جسمی بیمار بستگی خواهد داشت، البته قطعا ضعف بانک مو انتخاب روش کاشت مو را محدود خواهد کرد. در صورتی که یک شخص در مناطق گفته شده دارای فولیکول های مناسب و سالم برای پیوند نباشد، از نظر تئوری می توان از بانک موی شخص دیگر استفاده کرد اما از نظر عملی این کار ممکن نیست. در واقع اگر کاشت مو با بانک موی افراد دیگر انجام شود به دلیل تفاوت DNA دو نفر، بدن شخص پذیرنده موهای پیوند شده را عامل خارجی شناسایی می کند و آن را رد می کند.
بهبودی بانک مو پس از کاشت مو
مانند هر عمل جراحی دیگری بعد از کاشت مو نیز عوارض محدود و اسکار وجود دارد. کاشت مو با روش های جدید توسط بی حسی موضعی انجام می شود و نیاز به بستری ندارد، بیمار می تواند همان روز به خانه برگردد. در روز جراحی روی بانک موی شما بانداژ می شود که با توجه به نظر پزشک می توانید روز بعد زمانی که متوجه می شوید پشت سر شما پوسته های کوچکی دارد، آن را بردارید. پوسته های روی بانک هنگامی که سر خود را می شویید، کمرنگ می شوند و بدن شما شروع به ترمیم و پوشاندن برش های کوچک می کند. در روش های جدید کاشت مو، از آنجا که فولیکول ها به صورت جداگانه استخراج می شوند، جای زخم فوق العاده کوچک است و طول آن از 1 میلی متر بیشتر نیست. بافت اسکار باقی مانده در بانک مو اندازه ای بین 0.7 تا 1 میلی متر دارد که در سراسر منطقه اهدا کننده پخش می شود.
بعد از کاشت مو ممکن است بانک مو کمی قرمز به نظر برسد که با روند طبیعی بهبودی مطابقت دارد و به محض اینکه موها به طول مشخصی رسیدند، قابل توجه نیست. البته اگر این قرمزی بیش از 4 هفته ادامه داشت، باید با جراح خود تماس بگیرید تا ناحیه مورد بررسی قرار گیرد. بعد از گذراندن 14 روز پس از کاشت مو می توانید موهای خود را به صورت عادی کوتاه کنید، ناحیه اهدا کننده شما باید در طول این مدت کاملاً بهبود یافته باشد، البته به شرطی که از دستورالعملهای مربوط به مراقبتهای بعدی پیروی کنید.
